Veilig thuis met enkele hindernissen

Zaterdagmorgen ingepakt... wat een klus. Plaatsje overgelaten om onze quilts nog mee naar huis te kunnen nemen en op weg naar het museum om onze quilts op te halen en afscheid te nemen.
Op Taksim plein dit beeld geschoten van een Italiaanse groep

Het weer is nog altijd even nat. Doet me eraan denken dat ik met de hulp van een haardroger mijn schoenen voldoende droog kreeg om de terugreis aan te vatten.

In het museum nog enkele foto's genomen. Nu de tentoonstelling gedaan is mogen die foto's getoond worden. 't Is moeilijk om een selectie te maken dus deed ik het lukraak.

L1 ontdekte eerder deze week een leuke functie op haar nieuwe camera. Dit resultaat is wel leuk om te delen.

Nog een leuke babbel met onder andere Nese, quilts afhalen en afscheid nemen. Een afscheid dat nog iets moeilijker was dan verwacht want het zou wel eens kunnen dat de tentoonstelling in de toekomst samensmelt met die in Adana. Ach, misschien een nieuwe Turkse stad gaan verkennen hé.

Onze chauffeur Ismail kwam ons ruim op tijd ophalen, puzzelen om bagage in auto te krijgen en onze laatste rit door de stad kon beginnen. Die rit duurde een stuk langer dan voorzien want de files waren erger dan ooit. Volgens Ismail was iedereen op weg om moederdag geschenken te kopen. Hij en ik begonnen zelfs te vrezen dat we te laat zouden zijn. Door zijn rijstijl hebben we het wel gehaald. Vandaar liep het eventjes zonder problemen.

Op luchthaven een Amerikaan gezien met een wel heel leuke T-shirt en 'k kreeg toestemming tot nemen van een foto.

Na de files op de weg waren er de files met vliegtuigen. Door het vele luchtverkeer stegen we op met 1u20 vertraging. Rest van de reis verliep vlot, terug een lekkere maaltijd zo ergens boven Boedapest. Net zoals bij vorige trip een lekkere chocomousse als dessert.

Afhalen van de bagage werd andere koek. De valies van L1 kwam maar niet op de band dus konden we in de rij gaan staan om klacht in te dienen. Om dit gemakkelijk te maken had men in Istanbul de naam van L1 aan mijn valies gehangen, aan de valies van L3 hing mijn naam, bijgevolg had de ontbrekende bagage van L1 het label van L3.
Klacht probleemloos kunnen indienen met de verzekering dat een verloren valies meestal opduikt en dan thuis bezorgd wordt. Laat ons allen samen duimen dat de verloren valies alleen maar iets langer in Istanbul wou blijven en de terugreis ook snel aanvat.

Tijd voor het bekendmaken van de winnaar van de wedstrijd. In de eerste reactie werd al geraden dat het een reisschaartje is, ééntje dat zelfs heel goed knipt.
Liliane Van Imschoot duim dus maar fel mee dat L1"s bagage snel opduikt want op korte termijn het schaartje terug te gaan kopen op de markt in Kadikoy  is niet echt een optie vrees ik.

Tijd om mijn eigen bedje te gaan opzoeken.
Gelukkige moederdag aan alle mama's