Welkom bij Lappe Lady

Lappe Lady wenst u hartelijk welkom op haar blog die opgezet werd in functie van een trip naar Istanbul waar ik samen met 3 vriendinnen, L3 genoemd, de quilterswereld daar onveilig zal maken van 3 tot 11 mei 2012 en op deze manier jullie beetje laat meereizen, al dan niet (verderlicht) gezeten op de schouder van één van de reizigers.
De toekomst zal uitwijzen hoe deze blog daarna zal evolueren.

Nu zo'n 2 jaar later is een nieuwe trip in zicht en jullie mogen opnieuw virtueel meereizen... als de tijd en de internetverbinding meezit

dinsdag 6 mei 2014

Op wolkjes lopen

Gisterenmorgen wakker geworden met regen. Onze hotelier beloofde goed te bidden zodat de zon terug kwam. Het lukte hem zowaar. Toen ik gisterenavond met hem sprak bekende hij me dat hij iets teveel wijn binnen had. Waarschijnlijk was dit de reden dat het vandaag af en toe druppelde of anders liep er toen al iemand op wolkjes zodat de regendruppels er uitgeperst werden.

Deze morgen op stap naar een extra tentoonstelling. Net als tijdens onze vorige trip stelde Etti Koen en haar cursisten tentoon op een andere locatie als vorige keer. Ongelooflijk wat die mensen maken. Bij het binnenstappen van de tentoonstellingsruimte denkt men zowaar binnengestapt te zijn op een tentoonstelling van prachtige schilderijen.



We gingen naar die locatie tevoet vanaf de Metro en moesten zowaar opletten dat we niet naar beneden rolden. De terugweg deden we liever per taxi, zo'n klim wat voor mij en L1 teveel van 't goede.
Bleek aan de Metro een groot shoppingcentrum te zijn, gingen daar eventjes binnen en konden zo het enorm grote plafond bewonderen. Alleen jammer dat die klok stil stond, maar ach, 2 keer per dag geeft ze wel de juiste tijd aan.

Tegen 15u moest ik op repetitie voor modeshow zijn. Na shoppingcentrum naar onze hotels, opfrissen, vest ophalen. Afspraak aan hotel bij L3. Manager is een toffe "knul". Een personeelslid van daar zag je al op foto met onze kapsels. Men wou weten wat er in de hoes zat. Vest geshowd en hij wou ze eens passen. Valt nog best mee ook, alleen heeft hij wat rondingen te weinig. Mocht veel lovende woorden in ontvangst nemen, is gewoon zijn natuur.

Kreeg al rond 14u15 een SMS dat men me daar verwachtte. Tegen dan was ik goed halfweg gestapt met mijn vest in hoes in de handen. Juist, te voet naar theater. De taxichauffeur die we aanspraken vertelde ons doodleuk dat de prijs 35 Lira zou wezen. Dit terwijl het normaal, afhankelijk van drukte van verkeer, iets tussen de 5 en 8 Lira is. 'k Diende hem mooi van antwoord : 8 Lira en niets meer. Hij legde motor stil en liet ons uitstappen met de woorden : dan ga je maar te voet. In een Franse colère hebben we dat dan ook gedaan, we hadden toch de tijd.
De dame die telkens modeshow in mekaar steekt deed terug een puike job. Hier en daar moest wat tekst aangepast. Dan scheur je maar voorzichtig de bladzijden aan flarden en bij gebrek aan beter materiaal gewoon terug aan mekaar rijgen. Eindresultaat : een raar bundeltje paperassen, maar wel heel doeltreffend.

Dan werd het (eindelijk) tijd voor het echte werk.
Mooie dingen zien passeren. Moeilijke locatie om goede foto's te maken. L1 en L3 deden echt wel hun best, maar waar één van hen dit spook vandaan haalde is me een raadsel.
Ik herinner me wel een heel mooi traditioneel trouwkleed.





Ons Japans "maatje" Hiroko had een vestje mee met de titel : Winter is over, spring begins.
Vlinder, lieveheersbeestje? Wie zal het zeggen, maar ze staat er zo schattig mee en 't is best wel een kunstwerk.




Dan werd het mijn beurt. De presentatie van de modeshow gebeurde voor 't eerst door een hier bekende actrice, die dit schitterend deed, al kon ik weinig begrijpen. Goed dat ik wist na wie ik aan de beurt was en dat L1 me kon helpen.  Rondjes lopen op podium, op het afgesproken teken vest uitdoen, binnenstebuiten draaien en terug aantrekken.
Voor de rest van de avond liep ondergetekende op wolkjes. Zo'n reactie van de vele toeschouwers... 'k kroop bijna weg in een spleet van de planken. 'k Paste er niet tussen dus maar verder podium op en neer gewandeld. Toen de afgesproken tekst meegedeeld was en ik podium verliet zei "onze" actrice : Ze geeft ons nu echt wel een probleem, wie kan me zeggen welke kant mooist is"

Op 't einde van de show allemaal samen op podium en daar kwamen de vragen en bewonderende blikken op me af. Mijn wolkjes zweefden iets hoger. Gewoon meegenieten zou ik zeggen. En ja, er waren nog veel leuke kledingstukken te zien, maar deze ervaring is net zoals de titel van de vest "Once in a lifetime" en zodoende mag ik in de spotlight te staan.


  




Daarna kwamen ontelbare quilters vragen of ze me mochten fotograferen. Ze zwermden rond me als vliegen rond een honingpot. Resultaat : 'k stemde toe in een demonstratie van de techniek komende donderdag.





Nog altijd op wolkjes lopende, en bijgevolg terug af en toe een regendruppel, heb ik op het Taximplein mijn victorie gekraaid. De talloze duiven gingen er zowaar van op de vlucht.

9 opmerkingen:

  1. Het was te denken dat dat vestje succes zou hebben! Het is dan ook prachtig. Ik vertelde Phyllis erover en ze wil graag een foto! Proficiat met je succes! En laat jullie niet doen door de taxichauffeurs! ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Je hebt jouw succes dubbel en dik verdiend. Jouw vest is ook heel.prachtig. Hoop dat het vandaag niet regent en dat de taxichauffeurs iets vriendelijker zijn. Je moest mijn wandelstok meegedaan hebben dan konden jullie naast wandelen er ook nog dreigende gebaren mee maken

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ja die taxichauffeurs, ze kunnen er overal wat van ! Ik wist dat je succes zou hebben met je vest. Je verdient het !
    Succes met de cursus.Kustgroetjes,
    L2

    BeantwoordenVerwijderen
  4. ja , ik kan het geloven dat je op wolkjes loopt , je vest is echt mooi !
    loop daar alle drie nog wat op wolkjes , maar dan zonder gedruppel ...
    amuseer jullie nog , leuk om jullie te volgen .
    grtjs Annie & Freddy ( L3 )

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Hé LL sinds je vertrokken bent heb ik niet meer gereageerd , maar wel met volle teugen gelezen. Is heerlijk om te volgen. Het moet genieten zijn . Ik wil heel graag jullie kapsels en je mooie jas eens in het echt zien .Genieten maar !!!!zou ik zo zeggen. ......ene die techniek van je vest , wil ik ook wel eens zien /horen.
    Groetjes
    Gerd

    BeantwoordenVerwijderen
  6. kathelijne en william6 mei 2014 om 13:01

    Het is inderdaad leuk om jullie zo te kunnen volgen. Hopelijk blijven de regendruppels nu in de wolken, of beter nog, verdwijnen de wolken helemaal. Geniet er nog van. Kathelijne en William (L3).

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Dikke proficiat! Het Taksimplein zal nog nooit zoiets moois gezien hebben!
    Blijf nog een tijdje wolkig genieten en lieve groet voor alle drie!
    Hilde

    BeantwoordenVerwijderen
  8. De lof en en de erkenning is normaal, het is zéér mooi en je glunderde enorm (mag wel ook als je weet hoeveel tijd je er aan besteed hebt) PROFICIAT ....ps

    BeantwoordenVerwijderen
  9. WOOOOOOW! Die vest ga ik in 't echt eens goe bekwijlen! Prachtig gedaan, dikke complimenten Bibi!

    BeantwoordenVerwijderen