Lappe Lady's Lazy Day

Gisteren was het een drukke dag. We bezochten eerst en vooral de Bazaar omdat we er enkele dingen moesten regelen. De juwelier die de ketting van L2 repareerde was blij ons terug te zien.
"Ons" Ledermanneke haalde meteen zijn smartphone boven om filmpjes en foto's van zijn dochtertje (1,5) te laten zien. Bij beiden werd het weerzien gevierd met de traditionele thee.



Lunchen in de buurt, komt daar een Turkse jongeman naar ons toe. Bleek hij in Gent geboren en getogen, hierheen gekomen op 't zelfde vliegtuig om zijn neef hier te bezoeken en hij herkende ons. Leuke babbel gedaan. Eventjes later bracht een sanitaire stop ons op een verdieping hoger waar een jongedame uit Dubai contact maakte. Bleek ze in Dubai het zijdeschilderen geleerd te hebben van een Beatrice Tavernier, zou het quilten ook ooit willen aanvatten.

Op tijd terug in hotel om ons wat op te knappen en samen met de Griekse vriendin Evy, in 1 taxi, lekker dicht bij elkaar met ons 5, naar het museum te brengen.
In het museum vinden we zo veel mensen terug, hen opsommen is onbegonnen werk. 'k Zal me beperken tot hun afkomst : Turkije, Duitsland, Spanje, Cook Eilanden, Griekenland... hier laat mijn geheugen in de steek.

Elkaars werken bewonderd, bejubeld, van hot naar her door de tentoonstelling stappen zodat hun snoet samen met hun quilt op de foto kan. Helaas is de crisis ook bij dit gebeuren te merken. Minder ruimte afgehuurd om de quilts te hangen, ze komen dus minder tot hun recht, al zijn de meesten ervan kunstwerken. Deze keer geen winnaars noch verliezers want er is geen wedstrijd. En toch voelen we ons allemaal winnaars  al is het maar omdat onze quilts er mogen hangen, als buitenlandse gasten het voorrecht krijgen om wel foto's te mogen nemen en we met onze lekkere drankjes en hapjes tussen de quilts door mogen drentelen.

Ontroerend was een onafgewerkte quilt van een Turkse dame. Ze werkte aan die quilt met de bedoeling in de tentoonstelling te hangen tot ze plots stierf. Haar UFO kreeg toch een plaats samen met haar foto.

De trekking van de gebruikelijke originele tombola zorgde terug voor hilariteit. Net als vorige editie won L1 een pakket met lekkere Turkse goodies, zowel vloeibaar als niet vloeibaar. Gezien dit veel te zwaar weegt of te breekbaar is om mee naar huis te nemen zullen we haar onze hulp aanbieden en ons opofferen om dit geschenk te helpen verteren.




Diner samen met Evy en daarna op pad om een koffie of thee te versieren. Om toch maar klanten te ronselen bied men die dingen gratis aan in de hoop dat men 's anderendaags wel zal komen eten. Dit kan leiden tot hilarische situaties.

Daarna nog lang gebrainstormd met Evy. De zaadjes zijn gezaaid, laat de ideeën maar wat rijpen. In het goede klimaat kan dit tot iets moois uitgroeien waar quiltende Vlamingen en Grieken ooit veel plezier kunnen aan beleven. Begin maar alvast wat te sparen en schaaf jullie Engels maar wat bij.

Deze morgen bleek al gauw dat de 2 jongste onder het gezelschap het lange rechtstaan bij de opening heel slecht verteerd hebben. De anderen gingen op pad, wij maakten er een luie dag van. Ons moraal en vooral ons lijf werd opgekrikt met een hamam. Oooo... nog van dadde, da's puur ontspannen en genieten. De uitvoerder ervan kreeg als fooi een welverdiende portie chocola wat hem liever was dan een geldelijke fooi.

De senor L's gingen samen op pad. Bij "thuiskomst" had één van hen een collegepetje op 't hoofd. Back to school??

De stappen tellers kregen vandaag platte rust op het nachtkastje. Het risico dat het ene been het andere niet meer zou kunnen inhalen wordt te groot.

Tot de volgende en cheers !