Welkom bij Lappe Lady

Lappe Lady wenst u hartelijk welkom op haar blog die opgezet werd in functie van een trip naar Istanbul waar ik samen met 3 vriendinnen, L3 genoemd, de quilterswereld daar onveilig zal maken van 3 tot 11 mei 2012 en op deze manier jullie beetje laat meereizen, al dan niet (verderlicht) gezeten op de schouder van één van de reizigers.
De toekomst zal uitwijzen hoe deze blog daarna zal evolueren.

Nu zo'n 2 jaar later is een nieuwe trip in zicht en jullie mogen opnieuw virtueel meereizen... als de tijd en de internetverbinding meezit

dinsdag 8 mei 2012

Extra tentoonstelling en meer

Zondag geen blogje geschreven wegens te drukke bezigheden.

's Morgens Evy uitgezwaaid, die moest terug vanwege de verkiezingen in Griekenland waar ze haar stem wou bijdragen. Ik hoop voor haar en alle Grieken dat hun situatie heel snel beter kan worden.

Ons per metro en "taksi" begeven naar een extra tentoonstelling die Selma ons signaleerde. Prachtige werken gezien, historische taferelen, historische kostuums en nog meer als quilt nagemaakt vanuit historische boeken die er ook ter inzage lagen. Om toch maar juiste kleur stof te hebben verven ze die zelf. Het sneed echt onze adem af.


Tentoonstelling was in een pracht van een huis van één der artiesten en we kregen er hapjes, thee en Turkse koffie zoveel we maar wilden. De neef van de dame des huizes was zelfs ingehuurd om als tolk te fungeren.




's Avonds per ferry over de Bosphorus voor het dinner. Deze keer helemaal anders dan anders. Leuk kader, deels binnen en deels in de prachtige tuin van een Grieks Orthodoxe kerk in Azië. Toch was het gezelschap het belangrijkste. De taal kan soms een belemmering zijn vooral als men tussen het Turks begint in het Engels, Frans en Duits. Uitspraak van de avond kwam van Anna : "We all speak Quiltish"




Daarna werden we verder "ontvoerd" in Azië naar het huis van Nuriye. Al spreekt zij alleen Turks... met ons Quiltish lukt het wel, al hielp het fel dat haar zoon en vriendin bereid waren tot vertalen. 'k Denk hier een Turkse zoon gevonden te hebben. We werden er ook ontvangen op talloze hapjes, zowel hartig als zoet. Net als de locale bevolking aten we het met plezier allemaal door elkaar. Uiteindelijk moesten we hen smeken om ons naar onze tijdelijke thuis terug te brengen, 't was al lang bedtijd gepasseerd.



Gevolg : laat ontbijt, luie morgen. Beetje lunch en hop naar 't Museum en repetitie modeshow die maar slecht op dreef kwam. Kan ook gelegen hebben aan 't feit dat we de besprekingen in 't Turks niet echt konden volgen. Alle modellen in spé maakten zich klaar en 2 van ons werden zelfs gevraagd voor het showen van kledij van een ontwerpster uit Hongarije. Ook dat is Quiltish. De pers mocht dan al aanwezig zijn, aanbiedingen voor meer werk in die branche kwamen er nog niet. We wachten vol spanning tot de kranten morgen uitkomen.




Selma zag dat ik wat last had van mijn artritis en gaf me een dosis van haar pilletjes. Ik heb ook een zalf voor de pijnlijke knietjes. Pillen hebben een leuke blauwe (!) kleur en voor de naam van de zalf zijn geen woorden te vinden. In elk geval doet die combinatie wonderen en dat moest gevierd worden met de vloeibare prijs die L1 vrijdag won.




Santé!


2 opmerkingen: